ฅน บางกอก
๑๔/๑๐/๒๕๖๕
……….“ตรงเส้นขอบฟ้ารุ่งเรือง เมืองที่เราใฝ่ฝัน” วลีศิลป์สวยงามที่พี่หมู(พงษ์เทพ กระโดนชำนาญ) แต่งไว้เป็นบทเพลง และเชื่อว่าทุกคนก็อยากอยู่ร่วมกันในสังคมแบบปกติสุขตามอย่างวลีนี้ หากหยิบวันต่างๆในปฏิทินของเดือนตุลาคมมาดู จะเห็นว่าสังคมไทยเริ่มมีการจดจำเหตุการณ์สำคัญที่ส่วนใหญ่ล้วนเป็นเหตุการณ์ที่นำมาสู่ความรู้สึกอาลัยถึงผู้อันเป็นที่รัก เคารพ คือเหตุการณ์สำคัญที่บ้านเมืองจัดให้รำลึกถึงมายาวนานกว่าร้อยปีจนถึงทุกวันนี้คือ วันปิยมหาราช
……….หลังจากนั้นก็เกิดเหตุการณ์สำคัญที่มีผลกับสังคมไทยในเดือนนี้คือ วันรำลึกถึงในหลวงรัชกาลที่ ๙ (๑๓ ตุลาคม ๒๕๕๙) รวมถึงวันมหาวิปโยค (๑๔ ตุลาคม ๒๕๑๖) มาถึงวันที่ ๖ ตุลาคม ๒๕๑๙ และ ๗ ตุลาคม ๒๕๕๑ ฯลฯ ที่มีการสลายชุมนุมแบบสนั่นเมืองกันมาแล้ว เวลาผ่านไปต่างกรรม ต่างวาระ สังคมโลกต้องอาลัยถึงเหตุการณ์กราดยิงฯ
……….แน่นอนว่าผลของทุกสิ่งที่เกิดขึ้นในโลกนี้ย่อมมีเหตุและปัจจัยต่างๆ และนับวันที่สังคมโลกยมีความเจริญก้าวหน้าทางวัตถุมากเท่าใดก็ดูเหมือนว่าความสลับซับซ้อนภายใต้จิตใจคนก็จะมีมากยิ่งขึ้นเช่นกัน ตัวอย่างนี้อาจจะชี้ให้เห็นถึงผลของความบิดเบี้ยวและเน่าในของสังคมที่เคลือบแฝงด้วยรูปลักษณ์ของเปลือกนอกที่มีความสดสวย
……….เปลือกที่ดูสวยสดจึงพยายามทำหน้าที่เพื่อสร้างภาพให้คนด้วยกันเองรู้สึกว่าอีกฝ่ายมีความปกติ รื่นเริง และมีความสุข ฯลฯ เพื่อรอเวลากระเปาะแตกก็จะไปมีผลกระทบต่อคนอื่นที่ไม่ได้มีความเกี่ยวข้องอะไรด้วย
……….หากสังคมโลก รวมถึงสังคมไทยก้าวเดินไปด้วยความพอดี (เช่น ไม่มากไป ไม่น้อยไป, ไม่เร็วไป ไม่ช้าไป ฯลฯ) เหตุการณ์ที่ไม่มีใครอยากให้เกิดก็อาจไม่เกิดก็เป็นได้ ซึ่งต่างจากเหตุการณ์ของบุคคลอันเป็นที่รักเมื่อถึงเวลาก็ต้องจากไปตามกาลเวลาด้วยวิถีธรรมชาติของกฏ “ไตรลักษณ์”
……….หวังเป็นอย่างยิ่งว่า “ตรงเส้นขอบฟ้า” สุดแสนไกลของสยามเมืองไทยจะยังคงมีสุดปลายทางที่มีความสวยงาม เรืองรองรออยู่สำหรับทุกคน โดยที่อาจไม่จำเป็นต้องกลับไปโทษ – ถามเหตุการณ์ที่ผ่านมาว่า “ใครทำ ทำทำไม ฯลฯ” เพราะหากกลับไปถามตัวละครที่ก่อให้เกิดเรื่องราวต่างๆ ก็คงจะได้คำตอบที่เชื่อว่าหากเขาย้อนเวลาเลือกได้ก็ “อยากเป็นคนดี” เหมือนทุกคน แต่…..(เชิญ เติม คำ ลง ใน ช่อง ว่าง)……
……….คนที่ยังอยู่และยังคงมีลมหายใจควรมาร่วมกันถอดบทเรียน เพื่อสร้างสะพานก้าวเดินต่อไป ช่วยกันปรับปรุงแก้ไข (ไม่ใช่แก้ตัว) เพื่อลดต้นตอของปัญหาด้วยหวังว่าจะไม่ต้องมาช้ำในรอยแผลเก่ากันอี ขอส่งกำลังใจให้กันและกันเพื่อก้าวข้ามสิ่งเลวร้าย และก้าวเดินตามวิถีของแต่ละคนอย่างปกติสุขต่อไป
……….ขอบคุณ บทเพลงสวยงามดั่งกวีศิลป์ของ “พี่หมู(พงษ์เทพ)” ศิลปินผู้เปนสามัญชนของ “สยามเมืองไทย”
ภาพ: ตรงเส้นขอบฟ้า ตุลาคม ๒๕๖๕
สีน้ำบนกระดาษ
ขนาด: A5
ระยะเวลา ๗ นาที